اکنون و با به نام زدن بخشی از اراضی عمومی به نام شرکتی با حضور امام جمعه تهران آقای صدیقی این متن حاوی نکاتی در فهم بهتر موضوع است.
حدود چهار دهه پیش یک روحانی پیر در جایی درس اخلاق می‌داد. البته ذهن خوانندگان عزیز به وضعیت امروز نرود. در آن زمان روحانیون عارف مسلک و تارک دنیا کم نبودند. او با زبان شیرینی می‌گفت هر کاری می‌خواهید انجام دهید. فقط به این شرط که شهامت آن را داشته باشید که کارهای خود را روی یک سینی بگذارید و سینی را با دستان خود جلوی دیگران بگردانید و همه بدانند شما چه کرده‌اید. می‌گفت اگر در یک لحظه گمان کنید که در چنین وضعیتی هستید، طبعاً از انجام کارهای خلاف پرهیز می‌کنید. به قول معروف، آن را که حساب پاک است از شفافیت چه باک است؟
اکنون می‌توانیم همین استدلال را برای حکومت‌ها، شرکت‌ها و کلاً نهادهای عمومی و خصوصی به کار ببریم و بگوییم اگر شهامت دارید اتاق‌های خود را شیشه‌ای کنید و شفافیت را به نهایت برسانید، اگر کار خودتان را قابل دفاع می‌دانید. البته ماجرای شفافیت قدری پیچیده می‌شود. به ویژه هنگامی که پای دشمن و رقیب در میان می‌آید. برای مثال آیا شفافیت به این معنا است که هیچ چیز محرمانه‌ای نباید باشد؟ اگر این را بپذیریم، امور نظامی و اطلاعاتی و… چه می‌شود؟
منبع: مجله گفتگوی اجتماعی
نویسنده: عباس عبدی
